İbrahim içimdeki putları devir elindeki baltayla
kırılan putların yerine yenilerini koyan kim
güneş buzdan evimi yıktı
koca buzlar düştü
putların boyunları kırıldı
İbrahim,güneşi evime sokan kim
hazana durmuş bahçelerim solgun aydınlığında gün
düşmüş çilelerin son yaprağıda kucağına gül
bin nemrut yüklendi omuzlarına bir
bir nemrudun ocağını
bin uşakla harlasalar ateşi
yine dönüşür ibrahime gül
yanmaktadır yakılmaktadır
kor olmuştur yürekler
yeter ihya için bir selamın
Bağdad ile Şam’a gül
bin nemrut yüklendi omuzlarına bir
bir nemrudun ocağını
bin uşakla harlasar ateşi
yine dönüşür İbrahim’e gül
Asaf Halet Çelebi